قصه گویی پایه توسعه مطالعه است، لزوم فراهم کردن مقدمات رفتن قصه گویان برتر به جشنواره های جهانی - وبلاگ کارسیس

به گزارش وبلاگ کارسیس (ایبنا)، به نقل از اداره کل روابط عمومی و امور بین الملل کانون، مصطفی رحماندوست، نویسنده و شاعر کتاب های کودک و نوجوان و داور بخش ملی بیست وسومین جشنواره بین المللی قصه گویی کانون پرورش فکری بچه ها و نوجوانان با اشاره به اینکه جشنواره قصه گویی مثل بچه اوست و 23 سال پیش از برگزارکنندگان اولین دوره جشنواره بوده است، عنوان کرد: یک روز با محسن چینی فروشان که زمانی مدیرعامل کانون پرورش فکری بچه ها و نوجوانان بود، نشسته بودیم و با هم گپ می زدیم تا اینکه به فکر برگزاری جشنواره قصه گویی افتادیم. او پیگیری کرد و جشنواره به راه افتاد.

وی ادامه داد: این جشنواره در ابتدا برای مربیان کانون بود و در حاشیه آن از پیران قصه گو هم دعوت کردیم، یعنی به مربیان گفتیم اگر پیر قصه گویی را در شهری که هستند، می شناسند از او برای حضور در جشنواره دعوت نمایند. البته آن موقع مسابقه میان مربیان کانون برقرار بود و پیران قصه گو مسابقه نداشتند و همه برنده بودند. حتی به یاد دارم آن موقع جایزه برگزیدگان خانم دو دست مانتو و هدیه برگزیدگان مرد یک دست کت و شلوار بود.

داور بخش ملی بیست وسومین جشنواره بین المللی قصه گویی با اشاره به این که هزار امید برای این جشنواره از زمان تاسیس آن داشته است، مطرح کرد: خوشبختانه بسیاری از امیدها و بالاتر از آن تحقق پیدا نموده است، حتی به ذهنم نمی رسید در دوره ای بخش زبان اشاره و 90 ثانیه ای را به جشنواره اضافه کنیم.

رحماندوست با اشاره به اینکه خوشبختانه قصه گویی یک موضوع جا افتاده در کشور ماست، مطرح کرد: من در طول این سال ها درباره قصه گویی نوشتم، خواندم و درس دادم. خوشبختانه قصه گویی یک موضوع جا افتاده در دنیا و در کشور ماست. سال گذشته در جشنواره آرزو کردم آموزشگاه قصه گویی البته نه به معنای دانشگاه بلکه به همان صورت که در دنیا قصه گویان گرد هم می آیند و آموزشگاه قصه گویی را به وجود می آورند، در ایران هم راه اندازی شود؛ اما هنوز این اتفاق رخ نداده است.

وی درباره لزوم آموزش به قصه گویان شرح داد: بخش های مختلف جشنواره زیاد شده؛ اما نوع اجراها با اجراهای 15 سال پیش فرق زیادی ننموده است که این موضوع به آموزش باز می شود. شاید لازم باشد این جشنواره در سال آینده فن قصه گویی را به مربیان آموزش دهد تا از یکنواختی خارج شویم؛ چراکه در جشنواره های بین المللی قصه گویی 10 قصه گو با 10 شیوه متفاوت داستان خود را نقل می نمایند. شایسته است این آموزش اتفاق بیفتد و در سال های آینده شاهد شیوه های اجرایی مختلف قصه گویان باشیم.

این نویسنده کتاب های کودک و نوجوان با اشاره به این که تهیه فیلم و کتاب آموزشی کار کانون است؛ چراکه مدعی توسعه کتابخوانی برای بچه هاست، مطرح کرد: امروزه ثابت شده است که قصه گویی پایه توسعه مطالعه است یعنی اگر قصه گویی توسعه پیدا کند، مطالعه زیاد می شود پس کانونی که بیش از هزار کتابخانه در سراسر کشور برای بچه ها دارد، باید فیلم ها و کتاب هایی برای قصه گویی تهیه کند؛ اما نباید این نکته را فراموش کرد که قصه گویی فنی ست که باید چهره به چهره تدریس شود. پیشنهاد من این است که استان به استان مربیان و غیرمربیان را جمع نمایند تا به آن ها آموزش دهند.

رحماندوست در پاسخ به این پرسش که آیا منابعی برای آموزش قصه گویی وجود دارد یا نه، گفت: سال های اول پس از پیروزی انقلاب من عضو هیات مدیره کانون پرورش فکری بودم و به یاد دارم در آن موقع ما به مربیانمان یک سری فنون تازه آموزش می دادیم. من موظف بودم قصه گویی یاد بدهم در حالی که چیزی نمی دانستم؛ اما کم کم از مربیان کانون یاد گرفتم که چه چیزهایی را باید درس بدهم. بر این اساس اولین کتاب قصه گویی تالیفی را در ایران با نام قصه گویی: اهمیت و راه و رسم آن نوشتم و اول کتاب هم اشاره کردم که این را از مربیان کانون یاد گرفتم؛ اما چهار، پنج بار که چاپ شد احساس کردم بسیار کار دارد و ابتداییِ ابتدایی است، پس از ناشر خواهش کردم دیگر چاپ نکند.

وی اضافه نمود: پس از آن چندین کتاب قصه گویی خارجی خریدم و به کانون دادم که مترجمان زیادی کتاب ها را گرفتند و چاپ کردند. فکر می کنم در حال حاضر بیش از 20 تا 30 کتاب قصه گویی به زبان فارسی ترجمه و تألیف داریم.

داور بخش ملی بیست وسومین جشنواره قصه گویی در ادامه با اشاره به اینکه باید مقدمات رفتن قصه گویان برتر به جشنواره های دنیای فراهم شود، مطرح کرد: در ابتدا باید در پی تشکیل آموزشگاه قصه گویی باشیم و برای قدرتمند شدن آن کوشش کنیم تا بتوانیم با آموزشگاه های قصه گویی در دنیا که هفت تا هشت آموزشگاه هستند، ارتباط بگیریم؛ اینگونه قصه گویان برجسته می توانند در دنیا قصه گویی نمایند. حضور در جشنواره های خارجی بار آموزشی خوبی دارد و حسن این اتفاق این است که دوستان هم به نقص های خود پی می برند و هم اگر افتخاری بیافرینند برای کشور است، پس بهتر است مقدمات رفتن قصه گویان برتر را به جشنواره های دنیای فراهم کنیم.

رحماندوست در انتها اعلام کرد: باید کوشش کنیم این جشنواره از بین نرود. خوشبختانه تا به الان کسی به کانون نیامده است که بخواهد این جشنواره را تعطیل کند، پس امیدوارم جشنواره قصه گویی ادامه پیدا کند و دوره پنجاهم آن برگزار شود. از سوی دیگر اگر بتوانیم شعبه هایی را برای این جشنواره باز کنیم، به عنوان مثال مادران قصه گو که یک بار رخ داده است، قصه گویی در مدارس و... اتفاق خوبی است، چرا که قصه گویی فقط قصه گویی نیست بلکه فواید عجیب و غریب و بسیاری دارد.

بیست وسومین جشنواره بین المللی قصه گویی صبح 25 آذر ماه در کانون پرورش فکری بچه ها و نوجوانان شروع به کار کرد و تا روز 30 آذر ادامه دارد.

منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران